To forma pomocy osobom, które nie odczuwają chwilowej chandry czy smutku ale dość długotrwale obniżony nastrój i co za tym idzie zmianę emocji np. rozzłoszczenie lub zobojętnienie; dla których potoczne sposoby radzenia sobie z kłopotami przestały być skuteczne. Kierowana do osób, które:

• odczuwają chroniczny smutek, przejawiają myśli rezygnacyjne, myśli o śmierci i/lub samobójstwie
• czują spadek zaufania lub szacunku do siebie
• mają nieuzasadnione i nadmierne poczucie winy i wyrzuty sumienia
• mają problemy z koncentracją uwagi, myśleniem, zapamiętywaniem i podejmowaniem decyzji
• odczuwają redukcję aktywności
• przejawiają zaburzenia snu.

To forma wsparcia i leczenia psychologicznego dorosłych osób, które wychowywały się w domu, w którym przynajmniej jeden rodzic lub opiekun był uzależniony od alkoholu. Specyfika dzieciństwa i dorastania w takich okolicznościach jest tak duża, że pozostawia często po sobie piętno na całe życie. Termin DDA dotyczy także osób, które wzrastały w rodzinach dysfunkcyjnych innego typu. Kierowana do osób, które:

• wychowywały się w domu, w którym przynajmniej jedno z rodziców było uzależnione od alkoholu

• odczuwają trudność w nawiązywaniu satysfakcjonujących kontaktów z innymi ludźmi

• mają obniżoną samoocenę i trudności w wytyczaniu granic

• czują się niewystarczająco dobrzy, odczuwają poczucie zagrożenia, lęk przed bliskością.

To forma pomocy osobom, które utraciły kontrolę nad przyjmowaniem danej substancji lub otrzymują takie informacje od otoczenia. 

Terapia uzależnień pozwala na uporządkowanie i wypracowanie radzenia sobie we wszystkich istotnych sferach życia: życie uczuciowe, duchowe, relacje z ludźmi, zdrowie. Tego typu postępowanie zatrzymuje postęp choroby i sprawia, że jakość życia osoby uzależnionej znacznie się poprawia. Przeznaczona dla osób, które:

• przeznaczona dla osób, które borykają się z nadużywaniem środków psychoaktywnych (alkohol, narkotyki, leki)

• nałogowo uprawiają hazard, grają w gry komputerowe

• są uzależnione od telefonu, zakupów, internetu, seksu.

To forma pracy terapeutycznej kierowana do osób mających zaburzenia lękowe. Proces terapeutyczny pozwala Klientowi rozwiązać wewnętrzne konflikty i problemy będące przyczyną nerwicy. Kierowana do osób, które:

• odczuwają silny lęk związany z innymi ludźmi, sytuacjami, przedmiotami
• odczuwają (po wykluczeniu przyczyn chorób somatycznych) takie objawy jak:

         – przyśpieszone bicie serca

         – ból w klatce piersiowej

         – duszności

         – zawroty głowy

         – mdłości

• odczuwają przymus powtarzania różnych czynności np. uporczywe mycie rąk, dotykanie przedmiotów
• odczuwają przymus powtarzania słów, uporczywego myślenia o konkretnej sytuacji, powtarzania w myślach fraz itp.
• czują lęk przed wyjściem z domu.

To forma pomocy dla osób, których jedzenie przesłania wszelkie inne aktywności życiowe, determinuje plan dnia i znacząco wpływa na samoocenę, oraz które są niezadowolone ze swojego wyglądu, a także brakuje im akceptacji własnego ciała. Kierowana do osób, które:

• kierowana do osób, które nadmierne koncentrują uwagę na jedzeniu i liczeniu kalorii

• stałe kontrolują swoją wagę

• mają istotne zmiany wagi ciała (utrata masy ciała, lub tycie, albo naprzemiennie), są silnie skoncentrowane na swoim wyglądzie

• nadmiernie ćwiczą fizycznie

• unikają posiłków, jedzenie w towarzystwie innych osób, prowokują wymioty.

To forma pomocy kierowana do par, osób pozostających w związkach małżeńskich czy partnerskich przeżywających kryzys emocjonalny wynikającym z zaburzenia relacji z bliską osobą. Przeznaczona dla:

• osób doświadczających bólu psychicznego spowodowanego zdradą

• par, które pragną poprawić swoją relację

• osób mających poczucie oddalenia emocjonalnego od partnera/partnerki, zastanawiających się czy pozostać w dotychczasowym związku

• par zmagających się z tzw. różnicą charakterów

• osób mających poczucie, że „w związku nie dzieje się dobrze”, bez konkretnej przyczyny

• par zmagających się z kryzysem wynikającym z problemów wychowawczych z dziećmi na różnym etapie rozwojowym (nastolatki, dzieci wyprowadzające się z domu, usamodzielniające się).

Psychoterapia kierowana jest również do osób, które:

• doświadczają kryzysu emocjonalnego, życiowego

• doświadczają zaburzeń lękowych, fobii

• mają zespół stresu pourazowego PTSD, doświadczyli traumy

• przejawiają zaburzenia psychosomatyczne

• mają trudności w radzeniu sobie ze stresem

• borykają się z problemami w życiu osobistym lub zawodowym.